گاردنر در نظریه هوش های چند گانه، به نوعی از هوش اشاره میکنه تحت عنوان هوش برون فردی.
این هوش به معنی خروجی همه ی پردازش های مغزی تو به دنیای بیرونه.
یعنی هر اتفاقی در مغز تو میافته در نهایت نحوه ارتباط برقرار کردنت با دیگران، تعیین کننده جایگاه تو در دنیای اطراف خودته
یعنی هر کسی برای خودش یه
Communication style
داره
یه کسی تا بهش میرسی شروع میکنه در مورد بقیه حرف زدن. خیلی از حرفاش هم درسته، ولی کلا علاقه داره بگه این اینو گفت اون اونو گفت مراقب فلانی باش و از این حرفا
یه کسی خوراکش غمه. تا دیگران رو میبینه ناله میکنه و میگه چقدر بد بختم و هر روز یه مشکل و این زندگی به درد نمیخوره، مثل ابوالفضل پورعرب توی برنامه دور همی، دانلود کنید ببینید.
یه کسی کلا نحوه ارتباط گرفتن با دنیای بیرون رو با پالس مثبت و شوخی میدونه
مثل علی انصاریان
شما ۹۰درصد کلیپ هایی که ازش میبینی در حال شاد کردن دیگرانه
گاردنر میگه در نهایت مجموع رفتارهای شما توی ذهن دیگران، کاراکتر شخصیتی شما رو شکل میده
هر چقدر حال دیگران رو خوب کرده باشی محبوب تری
هرچقدر نق زده باشی از قلبشون دور تری
علی انصاریان هوش برون فردی بالایی داشت
اصلا کاری به هوش درون فردی اون ندارم. چون بحثش پیچیده ست
ولی نوع ارتباطش با دنیای بیرون رو به گونه ای انتخاب کرده بود که الان حال خیلی ها از رفتنش خوب نیست
و جالب این که این کاملا آگاهانه بود و شانسی این رفتار رو نمیکرد. با برنامه و فکر بود.
از داستان زندگی علی انصاریان درس بگیریم و یه سبک ارتباطی خوب و جذاب برای خودمون داشته باشیم. چون در نهایت سبک ارتباطی ما میشه برچسب شخصیتی ما.
✍️مهدی میررفیع